Opgegroeid op het platteland, durf ik te zeggen dat ik weet waar de melk vandaan komt (nee, niet uit de melkfabriek). Maar net als bij bij mijn bezoekjes aan de akkerbouwers ging er voor mij een nieuwe wereld open.
Gisteren moest ik voor een foto-opdracht naar Garrelsweer. Op de boerderij, nee ik moet zeggen veeteeltbedrijf, van Bas van der Burg moest ik foto’s maken van de activiteit “koeien melken”. Omdat ik nogal nieuwsgierig van aard ben wil ik ook graag van alles weten. En dan kom je er achter dat zoiets echt een bedrijf is.
Waar de efficiency net zo belangrijk is als in een fabriek. Want als je ongeveer 130 koeien moet melken dan wil en kun je daar niet te lang mee bezig zijn. Samen met Silke Spijk werden de dames in ongeveer 3 tot 3,5 uur gemolken (en dan is alles ook weer opgeruimd). Koeien naar binnen (16 tegelijk), uiers schoonmaken en voorbereiden dat ze gemolken moeten worden. Tepelhouders aanbrengen. En als het klaar is dan de tepels afnemen en zorgen dat ze weer sluiten. Er moeten geen bacteriën naar binnenkomen.
Klinkt allemaal heel technisch, maar toch is het (her)kennen van de dieren erg belangrijk. Welke melk niet in de melktank mag komen ivm medicijngebruik, welke koe speciale aandacht nodig heeft en welke een schouderklopje prettig vindt. En in de gaten houden hoe het met de koeien gaat.
De samenwerking tussen mens en dier is zo belangrijk. Natuurlijk, elk beest moet zoveel mogelijk melk opleveren. De consument wil melk, kaas, bakje gele vla en weet ik veel wat er nog meer van gemaakt wordt. Maar ik weet zeker dat er op deze boerderij om de dieren gegeven wordt.
En ook hier wordt keihard gewerkt. Mooi om eens van dichtbij te zien.